Obszar OSPF
Więcej miejsc do posłuchania:
Link do artykułu.
0:00 Wprowadzenie
0:39 Topologia
1:38 Adresacja
2:15 Konfiguracja
6:10 Podsumowanie
TranskrypcjA
Jak skonfigurować jednostrefowy OSPF? Odpowiedź jest bardzo prosta – trzeba skonfigurować interfejsy a następnie przypisać je do jednej strefy w procesie OSPF. Dzisiaj pokażę jak szybko wykonać taką konfigurację łączącą informacje z trzech routerów o wszystkich dostępnych sieciach w danej lokalizacji czy w danej strefie. Jak przypisać je do tej strefy i jak sprawdzić, że wszystko nam działa zgodnie z oczekiwaniem.
No to zacznijmy od tego co tutaj mamy: mamy trzy routery, dwie stacje końcowe w VPC4, VPC5 i poszczególne sieci. Te w środku to są sieci połączeniowe 10.10.10 ; 5.5.5.0 te skrajne sieci 192.168.3.0 i 172.168.5.0
to są sieci klienckie. Jeżeli chodzi o maski to tutaj zastosowane zostały 24 bity. Oczywiście nie musi być to 24, my potrzebujemy tylko dwa adresy więc tu mogła być 30-bitowa maska z tej strony, jeżeli byś chciał oszczędzić adresację. Tu w naszym testowym środowisku nie ma to żadnego znaczenia
więc można dowolnie sobie zaplanować tą adresację.
Jeżeli chodzi o routery to po prawej stronie jest router pierwszy, w środku jest router drugi i po lewej stronie jest router trzeci. To jest ważne żebyś to zapamiętał bo będziemy później konfigurować poszczególne urządzenia i testować. No to zacznijmy od prawej strony czyli adresacja. Przypisujemy adres interfejsowi połączeniowemu. 5.5.5. z końcówką 2. Jak widzisz tutaj sieć kliencka 172.168.5 jest już skonfigurowana. Ten adres dynamiczny 192.168.3.173 – tym się nie przejmuj to jest dynamiczny adres, który jest potrzebny żebyśmy się tutaj komunikowali ale on nie jest używany po tej stronie do procesu OSPF’a. Czyli mamy dwa interfejsy, które będziemy używać tu w OSPF’ie. 5.5.5.2 i 172.168.5.1. Jesteśmy na routerze pierwszym,
tym po prawej stronie.
Teraz żeby uruchomić OSPF’a dla tych interfejsów wpisujemy w procesie
OSPF’a sieci z maską odpowiednią. Ten router automatycznie zamapuje sobie interfejsy konkretne, które przynależą do sieci, które są zdefiniowane tutaj w tej zakładce. To jest po to żeby sobie uprościć życie i mając wiele interfejsów żeby było łatwiej automatycznie przypisać OSPF’a do poszczególnych z nich. Teraz jesteśmy na routerze środkowym, router drugi i mamy teraz do skonfigurowania – jak widzisz tu nie ma żadnych adresacji obecnie – tutaj będzie to skonfigurowania dwie sieci – obie połączeniowe. 5.5.5.1 i 10.10.10 z maską 24 bity. Dobrze, jeden interfejs mamy, drugi interfejs 10.10.10 z końcówką 1.
Teraz OSPF, dodajemy obie te sieci. Tutaj zwróć uwagę, że Area jest backbone, jeżeli stosujesz jedną strefę to możesz tak ustawić jak tutaj jest pokazane i dzięki temu będziesz miał jednostrefową instancję OSPF’a dla wszystkich sieci, które są na wszystkich routerach w tej strefie. Jeżeli byś chciał mieć przygotowaną infrastrukturę pod to żeby podłączyć inne strefy w przyszłości to jest potrzebne Jeżeli będziesz miał tych routerów powyżej 30 ale to też trzeba zweryfikować moc obliczeniową tych routerów i pamięć więc tak mniej więcej żeby mieć punkt odniesienia. Jeżeli masz poniżej 30 routerów możesz stosować jedną strefę.
Jeżeli masz więcej no to warto zaplanować backbone i tu nie powinno być stacji końcowych i wszystkie pozostałe strefy tak żeby zmniejszyć ilość ruchu związanego z wymianą informacji w OSPF”ie. Dobra idźmy dalej: router trzeci czyli ten po lewej stronie: tu mamy klientką sieć skonfigurowaną na razie 192.168.3 i konfigurujemy sieć połączeniową ether2 i przypisujemy do procesu OSPF’a. Tu wpisujemy obie sieci 10.10.10.0 i 192.168.3.0.
No i teraz test. Jeżeli nam prawidłowo działa routing to możemy z routera pierwszego na którym teraz jesteśmy pingować – router pierwszy przypomnę po prawej stronie – pingujemy adresację, które są w sieci połączeniowej bezpośrednio podłączonej, w sieci zdalnie podłączonej 10.10.1- to jest
nadal sieć połączeniowa ale interfejs już po drugiej stronie routera drugiego. Wszystko nam działa. Czyli widzimy, że zdalnej sieci odpowiadają to znaczy że routing działa. No i odpowiada również sieć klientka po lewej stronie za routerem trzecim.
Czyli wszystko od routera pierwszego czyli tego z prawej strony funkcjonuje. Test routera drugiego: pingujemy interfejs… Router drugi to ten po środku. Czyli pingujemy interfejs teraz zdalny w sieci połączeniowej 10.10.10, kliencki 192.168.3 czyli ten po lewej stronie. Pingujemy też interfejs połączeniowy 5.5.5.2 No i pingujemy teraz sieć kliencką po prawej stronie i widać że wszystko działa, wszystkie pakiety docierają i powracają. No i na koniec test routera trzeciego – sprawdzamy sobie również sieci połączeniowe -wszystko działa. Obie sprawdzamy – tu dwa adresy w tej jednej sieci 5.5.5 bo jesteśmy na routerze trzecim czyli tym z lewej strony. Czyli możemy sprawdzić wszystkie adresy w połączeniowej sieci, która nie jest bezpośrednio podłączona.
Wszystko nam działa. Sprawdźmy jeszcze na koniec czy pinguje nam z komputera końcowego 192.168.372 to jest ten komputer po lewej stronie a jesteśmy na stacji końcowej. Więc jest to stacja końcowa po prawej stronie i pingujemy adres IP po lewej stronie. Widać, że pakiet przechodzi czyli cały nam koncept routingu działa prawidłowo.
Na dzisiaj to tyle jeżeli masz jakieś pytania co do konfiguracji OSPF’a i Mikrotika to oczywiście pisz w komentarzu. Dziękuję Ci za uwagę i do zobaczenia już za tydzień.
